راهکار تکنوکراسی: گواهینامه انرژی جایگزین پول!
تورستین وبلن، اقتصاددان و جامعه شناس آمریکایی، از مدافعان اولیه تکنوکراسی بود و در اتحاد فنی شرکت داشت، همانطور که هاوارد اسکات و ام. کینگ هابرت (که بعداً نظریه اوج نفت را توسعه دادند) درگیر بود. وبلن معتقد بود که تحولات فناورانه در نهایت به سازماندهی مجدد سوسیالیستی در امور اقتصادی منجر می شود. وبلن سوسیالیسم را مرحله ای میانی در یک فرآیند تکاملی مداوم در جامعه می دانست که با زوال طبیعی سیستم شرکت های تجاری و ظهور مهندسان به وجود می آمد. دانیل بل بین وبلن و جنبش تکنوکراسی قرابتی می بیند.
در سال 1932، هاوارد اسکات و ماریون کینگ هابرت شرکت تکنوکراسی را تأسیس کردند و پیشنهاد کردند که گواهینامه انرژی جایگزین پول شود. این گروه استدلال میکرد که مهندسان غیرسیاسی و منطقی باید دارای اختیاری باشند که اقتصاد را به سمت یک بار متعادل ترمودینامیکی تولید و مصرف هدایت کنند و در نتیجه بیکاری و بدهی را از بین ببرند.
جنبش تکنوکراسی در اوایل دهه 1930 در طول رکود بزرگ برای مدت کوتاهی در ایالات متحده محبوب بود. در اواسط دهه 1930، علاقه به جنبش رو به کاهش بود. برخی از مورخان این افول را به ظهور نیو دیل روزولت نسبت می دهند.
مورخ ویلیام ای. آکین این نتیجه را رد می کند. در عوض، آکین استدلال میکند که جنبش در اواسط دهه 1930 به دلیل شکست تکنوکراتها در ابداع یک «نظریه سیاسی مناسب برای دستیابی به تغییر» کاهش یافت.آکین فرض میکند که بسیاری از تکنوکراتها نسبت به تلاشهای شخص ثالث ضد نیو دیل پر سر و صدا، ناراضی و اغلب دلسوز بودند.